Tijdens een studiedag van de vereniging voor innerlijk sjamanisme deden we een oefening om je verbinding met een groep te observeren. Daartoe gingen we met een groepje van 7 mensen een uurtje wandelen waarbij er niet gesproken mocht worden. Het was een eenvoudige maar erg leuke oefening!
Ik ontdekte dat als ik aan de rand van de groep liep, ik meer verantwoordelijkheid draag. Door in het midden te lopen ervaarde ik warmte en koestering en kon ik mij meer ontspannen.
Er was ook iemand die steeds ver van de groep afdwaalde (ander gedrag vertoonde dan de anderen in de groep). In mijn ervaring kost dit de groep energie, maar houdt het ook iedereen wakker.
Ook waren er twee groepsleden die wat beperkingen hadden en niet wisten of ze het een uur zouden kunnen volhouden. Ik merkte dat als ze goed en duidelijk aangeven wat zij willen, het de groep het minste energie kost. Als zij niet duidelijk zijn, dan moeten de overige leden steeds alert zijn.
Tenslotte had ik het idee dat leiderschap volgens mij inhoudt dat je door contact met de groepsenergie, aanvoelt welke richting de groep op wil. En dat je daarin dan het voortouw neemt. Dan is het belangrijk steeds af te blijven stemmen en de richting/snelheid daaraan aanpassen. Leiders die voorop gaan, maar geen contact houden, verliezen de groep vrij snel.
Geef een reactie